Tak wiele spraw, przedstawionych jest na przestrzeni tych kilkunastu wersetów Ewangelii Marka.  Sprawy wielkie - oczywiste dla obserwatora:
-Jezus naucza z mocą,
-objawią swą władzę nad duchami nieczystymi i chorobami,

-gromadzi tłumy ludzi.

Sprawy wielkie - ukryte miedzy wierszami - zapowiedź przyszłych wydarzeń:
- Powszechność Kościoła –  Jezus przeszedł z synagogi, gdzie uwolnił od złego ducha tylko jednego człowieka, do domu Piotra. Tam, przy drzwiach domu gromadzą się wszyscy mieszkańcy Kafarnaum. Teraz Piotr trzyma klucze od swego domu, za trzy lata otrzyma klucze królestwa niebieskiego – domu Ojca przeznaczonego dla wszystkich narodów.
- Zmartwychwstanie – wczesnym rankiem następnego dnia po uzdrowieniu teściowej Piotra, czyli pierwszego dnia po szabacie, Piotr i uczniowie szukają Jezusa. Tak jak będą Go szukać w poranek wielkanocny za trzy lata.
- Zapowiedz dnia Pańskiego – niedzieli. Opisane w tym fragmencie wydarzenia rozpoczynają się w szabat, kiedy to uwolniony jest człowiek opętany przez ducha nieczystego, a potem uzdrowiona jest teściową Piotra.  Apogeum tych wydarzeń, to wieczór po szabacie, czyli niedziela – wtedy Jezus uzdrawia nie pojedyncze osoby, ale całe tłumy. To jest nowe zgromadzenie ludu, który raduje się bliskością Boga. 
Ale są też sprawy małe:
Jezus wziął teściową Piotra za rękę - na tle tych wielkich wydarzeń taki gest wydaje się na początku nieistotny, ale ewangelista nie pomija go, bo cała prawda o Jezusie to rzeczy wielkie i małe, to powszechność orędzia o zbawieniu i troska o jednego człowieka. Wielkie Boże plany wobec całej ludzkości i dotknięcie chorego człowieka.  Ja też mam swoje „wielkie sprawy”, ale nie wolno zapomnieć o tych które dziś wydają się nieistotne…Tak łatwo pominąć człowieka, który wydaje się nieważny…Tak łatwo zlekceważyć kogoś postawionego przez Boga na mojej drodze…   Ks. Waldemar Sądecki