Ta opowieść jest świadectwem napisanym przeze mnie w imieniu osób, które podjęły wspólną modlitwę za miasto Częstochowę, o jego świętość. Podjęły walkę duchową o rzeczywiste królowanie Boga w każdej dziedzinie życia tego miasta, które  Polacy uważają za duchową stolicę Polski. Podobno "najciemniej jest pod latarnią". Jakże wielkie duchowe ciemności są nad Częstochową, a przecież świeci w niej od wieków ta najwspanialsza latarnia ukazująca Jezusa jaką jest Niepokalana Maryja.

Tak bardzo gorliwie wielu mieszkańców naszego miasta i diecezji, odpowiadając na apel ojca świętego Jana Pawła II o nową ewangelizację, włączyło się w prace przy "duchowej odbudowie" tej polskiej Jerozolimy. Z perspektywy minionych lat możemy powiedzieć, że prace przy "odbudowie jej murów" posuwały się tak radośnie i szybko, jak te ,o których przed wiekami napisano w Księdze Nehemiasza. Jednak walka duchowa z mocami ciemności o tę ewangelizację była rzeczywista i bardzo zacięta. Zrozumieliśmy wtedy, że tak jak Nehemiasz musimy postawić na stałe "strażników murów", którzy nieustannie będą czuwać i chronić tych, którzy je wznoszą. Tak zrodziła się inicjatywa modlitwy za nasze miasto i diecezję, która przez różne dzieła obejmuje i angażuje szeroko różne grupy ludzi. Wielu gorliwych chrześcijan przez lata modliło się za Częstochowę - ale podejmując w tej intencji raczej modlitwę osobistą, rzadziej wspólnotową. Począwszy od roku 1999 - w  tym duchu - powstały różne inicjatywy modlitewne. W 2003 r. zjednoczyliśmy się Diakonii Modlitwy powstałej przy Radzie Ruchów i Bractw Archidiecezji Częstochowskiej, a za każdą z inicjatyw ,które będą opisane poniżej odpowiada inna osoba, udostępniając swój adres i telefon dla kontaktu z zainteresowanymi. Historia pierwszej wspólnej inicjatywy nazwanej modlitwą o świętość Częstochowy i regionu, sięga jesieni 1998 r. Ten rok, w ramach przygotowań do Wielkiego Jubileuszu Narodzin Jezusa Chrystusa był rokiem Ducha Świętego. W czasie Marszu dla Ducha Świętego przez ulice Częstochowy (27.09.) - gorąco błagaliśmy Go, aby objął na nowo w posiadanie to miasto i całą naszą diecezję, aby zalały je strumienie Jego żywej wody. Jednym z owoców tego marszu -13 października 1999 r. - w kaplicy Domu Towarzystwa Chrystusowego przy ul. Radomskiej w Częstochowie - była pierwsza wspólnotowa modlitwa o świętość naszego miasta i całego regionu (ten obszar sięga szerzej niż diecezja częstochowska).Modlitwy w tej intencji odbywają się od początku w duchu fatimskim każdego 13 dnia miesiąca i obejmują Mszę Świętą, rozważanie Maryjne, część różańca świętego oraz akt zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Częstochowy i regionu.(zatwierdzony przez bp pomocniczego dr Jana Wątrobę). Od 13 września 2001 r. modlitwy te organizowane przez Akcję Katolicką miały miejsce w kościele rektoralnym Najświętszego Imienia Maryi. Drugim owocem Marszu dla Ducha Świętego była rozpoczęta w 2000 r. Przed Uroczystością Jego Zesłania nowenna zakończona po raz pierwszy wspólnym czuwaniem Podjęło ją wszystkie 7  zespołów roboczych  Rady Ruchów w intencji duchowego odrodzenia naszego miasta i diecezji. Tradycja tej wspólnej nowenny w trochę zmienionej formie bardziej dostosowanej do potrzeb duszpasterskich wg zmieniających się znaków czasu trwa do dziś. W liście , które Rada Ruchów Stowarzyszeń i Bractw Archidiecezji Częstochowskiej skierowała 13 kwietnia 2002 r do kapłanów , zakonów i wszystkich swoich członków, a także osób zaangażowanych w różne prace na rzecz Kościoła zapisaliśmy taki apel:" modlitwa, post i comiesięczna wspólna Eucharystia mogą stać się jednym, wspólnym dziełem ...w intencji przebudzenia religijnego w naszym mieście i diecezji. Podejmijmy je, a Pan Bóg da nam światło, jak je zdobyć dla Niego." Dlatego we wrześniu 2003 ruchy i stowarzyszenia podjęły comiesięczne dyżury przewodniczenia modlitwie o świętość Częstochowy i regionu, podkreślając ważność Eucharystii, jako zasady naszej jedności w tym dziele; jako źródła,  z którego wypływają wszystkie inne nasze inicjatywy i z którego czerpiemy moc do naszej modlitwy. Post jest dziś zapomnianą praktyką w życiu chrześcijan, rzadko podejmujemy go na serio. A przecież jest on aktem miłosierdzia, który rozszerza nasze serca Jest  potężną bronią duchową, którą zaleca nam sam Chrystus: "ten zaś rodzaj złych duchów wyrzuca się tylko modlitwą i postem."(Mt 17,21). Święci pociągnięci przykładem Jezusa, dużo pościli - znali moc wstawienniczą ofiary postu. Zachęceni tym i my wiosną 2002 również podjęliśmy modlitwę i post w 7 - osobowych - "tygodniowych " zespołach., które powstają do dzisiaj. Nigdy nie zapomnę tej chwili, kiedy utworzyliśmy taką pierwszą małą grupę modlitewną (złożoną z 2 par małżeńskich, kapłana i 1 kobiety).Ogarnęło nas wielkie wzruszenie i przekonanie o ważności tej chwili,  pewność, że Jezus tego oczekuje od nas. Trwając na takiej modlitwie, rozeznaliśmy potem, że kluczowym dla nas zadaniem jest modlitwa za autorytety naszego miasta. Nade wszystko chcemy otaczać zawsze specjalną troską autorytety duchowe, jakimi są nasi kapłani. Powstała  inicjatywa stopniowego objęcia nieustanną modlitwą wszystkich kapłanów naszej archidiecezji. Wiele osób stale  otacza ich murem obronnym postu i modlitwy.   Akcję takiej troski o  kapłanów rozpoczęliśmy od modlitwy za księży biskupów, księży pracujących w  Kurii Diecezjalnej i naszym częstochowskim Wyższym Seminarium Duchownym. W tym samym duchu troski o autorytety - nieustanną modlitwą podejmowaną w różnych formach otoczyliśmy też osoby sprawujące funkcje publiczne w naszym mieście. Dzieło modlitwy za prezydenta i jego zastępców, radnych miejskich, naczelników wydziałów, dyrektorów instytucji publicznych ( np. filharmonii, teatru, sądu ) i innych -   przez czas trwania ich kadencji, bardzo chętnie podjęły ruchy i stowarzyszenia, ale także różne zakony żeńskie. Warto dodać ,że  to dzieło modlitewne złączyło się z pierwszym spotkaniem opłatkowym Rady Ruchów z  Radą Miasta. Po raz pierwszy wtedy została odmówiona w sali sesyjnej Urzędu Miejskiego Koronka do Miłosierdzia Bożego; m.in. poprowadzili ją radni naszego miasta. A był to czas , kiedy Jezus w obrazie Bożego Miłosierdzia nawiedzał nasze miasto i był w pobliskiej parafii. Nie udało się "sprowadzić" obrazu  do Urzędu Miasta, ale Jezus dał nam łaskę tej historycznej modlitwy z władzami miasta. To właśnie ona otworzyła drzwi do modlitwy za polityków, oni sami zauważyli, że bardzo jej potrzebują, a my już wcześniej byliśmy przez natchnienia Boże przygotowani, aby to dzieło rozpocząć. Kolejnym krokiem w modlitwie za autorytety jest otoczenie troską dyrektorów szkół i rektorów wyższych częstochowskich uczelni przez uczniów i studentów. Wstępne rozmowy na ten temat z księżmi odpowiedzialnymi za ruchy młodzieżowe i wydział katechetyczny kurii diecezjalnej już się odbyły. Można powiedzieć, że traktują tę inicjatywę na serio i przyjęli ją z radością i zainteresowaniem.  W Sanktuarium na Jasnej Górze rozpoczęto inicjatywę Daru Modlitwy, która może stać się klamrą spinającą wszystkie dzieła modlitwy wstawienniczej w intencjach autorytetów w naszych miastach, szkołach, zakładach pracy, parafiach, w intencjach osób z naszych wspólnot, rodzin. Osoby, które pragną jednoczyć się modlitwą i sercem z miejscem, które dla pokoleń Polaków było wielokrotnie Górą Zwycięstwa mogą uzyskać tutaj informacje i materiały do codziennej modlitwy oraz wpisać się do Jasnogórskiego Dzieła Dar Modlitwy.

     W zjednoczeniu z tymi, którzy podejmują modlitwę oraz w intencjach osób, za które podejmujemy dar modlitwy jest sprawowana Msza Święta przed obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej w każdą pierwszą sobotę miesiąca o godz.15:30.Po Mszy Świętej, która jest darem Ojców Paulinów w trosce o zwycięstwo Niepokalanego Serca Maryi w Polsce i na Świecie, będzie możliwe spotkanie osób zainteresowanych pogłębioną formacją i tworzeniem grup modlitwy wstawienniczej w naszych środowiskach oraz duchowością Maryjną - Zawierzenia Bogu oraz  nauczaniem Księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego.  Na temat „ Daru Modlitwy„ są prowadzone audycje informacyjne na antenie Radia Jasna Góra,  które prowadzi opiekun dzieła O. Stanisław Jarosz. Wzajemną modlitwą można i trzeba objąć naprawdę wszystkich ludzi, wszędzie gdzie żyjemy, gdzie Bóg nas posyła. Przecież każdy z nas jest tak bardzo bezbronny i słaby wobec pokus świata, wobec toczących w nim walkę o nas mocy ciemności. Nasze  zwycięstwo jest jednak zawsze pewne w Panu naszym  i Zbawicielu Jezusie Chrystusie. Walczmy więc w Nim o siebie nawzajem bronią modlitwy. Tak bardzo pragnęliśmy, aby nasze miasto było zewangelizowane na nowo, odrodzone w Duchu Świętym. Spotykaliśmy się w małej grupie osób mających za sobą doświadczenie ewangelizacyjne i autorytet Archidiecezjalnej Rady Ruchów, Stowarzyszeń i Bractw, aby zrozumieć w jaki sposób mamy to czynić, aby odkryć Boży plan dla naszych działań. Wtedy jasne stało się dla nas, że trzeba przygotowywać nieustannie drogę Panu przez modlitwę,  post i zjednoczenie serc. Po miłości rozpoznaje się przecież uczniów Chrystusa, wg Jego słów:; "Aby byli jedno, aby świat uwierzył".(J 17,18).Przełomem w naszej modlitwie za  Częstochowę i cały jej region był Marsz dla Jezusa zorganizowany 26.05.2002.Wcześniej  takie marsze organizowała Odnowa w Duchu Świętym. W tym czasie tę ideę podjęły wszystkie ruchy i stowarzyszenia, które przecież mają orientację nie tylko ewangelizacyjną, ale i społeczną, polityczną, charytatywną, oświatowo - wychowawczą...(ok.40 różnych) Wszystkie miały wyznaczone konkretne zadania podczas tego marszu. Bardzo liczny udział wzięły w nim również zakony. On był naprawdę żarliwą modlitwą zanoszoną do Boga za nasze miasto , państwo i naród - publicznie i otwarcie na ulicach i placach, w samym centrum życia. Był rzeczywistym doświadczeniem jedności Kościoła, który stanął w mocy Jezusa Chrystusa, aby publicznie złożyć świadectwo wiary w Niego. Gdy nadszedł po nim czas refleksji wobec dokonanego dzieła -od członków ruchów i stowarzyszeń niezajmujących się bezpośrednio ewangelizacją usłyszeliśmy takie bardzo ważne słowa:" Nie zdawaliśmy sobie do tej pory sprawy z tego, czym naprawdę jest ewangelizacja, którą wy podejmujecie. To jest wspaniałe, warte trudu i poświęcenia, które wszyscy włożyliśmy. Ale my się na tym nie znamy, możemy tylko pomóc, a przede wszystkim ofiarować za to wielkie dzieło naszą modlitwę." Dlatego V doroczne Forum ARRSiB, które odbyło się w listopadzie 2002 r. zaowocowało podjęciem przez wszystkie ruchy i stowarzyszenia naszej diecezji ogromnej  akcji modlitewnej wg różnych inicjatyw. Bardzo ważną zachętą i inspiracją dla nas wszystkich stała się modlitewna mapa naszego miasta. Zaznaczaliśmy na niej miejsca szczególnie naznaczone przez zło, najbardziej wymagające ogłoszenia Bożego Miłosierdzia. Kiedy zakończyliśmy te "modlitewne zwiady", ktoś zwrócił uwagę, że wszystkie zaznaczone miejsca łączą się w kształcie krzyża -  "Jezus umiera nad naszym miastem " - padły ciche słowa. Wtedy wszyscy zamilkliśmy na długą chwilę. Co można powiedzieć mając przed sobą taki obraz mojego miasta? Później podzieliliśmy mapę na części (poszczególne ulice),które zostały przydzielone członkom poszczególnych wspólnot, w których trwamy. Przystąpiliśmy do modlitwy za konkretne miejsca, co pozwala stworzyć sieć modlitewną stopniowo pokrywającą całe miasto. Ważne jest to, aby podjąć modlitwę w tych miejscach, gdzie żyjemy, gdzie sami widzimy na co dzień zło, np. na naszym osiedlu, w naszym bloku, w szkole , na uczelni , w pracy. Zróbmy takie swoje zwiady. Można modlić się przecież nie tylko w kościele, czy w domu, ale właśnie w tych miejscach: podczas przerwy w szkole, w pracy , spacerując, idąc po zakupy, czy nawet mijając na schodach drzwi pijącego sąsiada. Aktualnie chcemy te  różańcowe "dróżki modlitewne" zacząć wydeptywać w obrębie naszych parafii. Chcemy również w to dzieło włączyć zgromadzenia zakonne. .Dzięki temu każda ulica będzie miała swoich wstawienników  w osobach świeckich i konsekrowanych. Będzie też mógł następować przepływ informacji (rozeznawanych na modlitwie i podczas spacerów w miejscach "omadlanych"), które staną się podstawą dla głoszenia tam Jezusa Żyjącego. Owocem tej modlitwy za szczególnie "trudne" miejsca naszego miasta był Ośrodek Wspomagania Rozwoju, który mieści się w akademiku "Maluch".( Można przyjść do niego po pomoc psychologiczną, pedagogiczną i duchową.) To tam przez ostatnie lata zdarzały się różne tragedie, młodzi ludzie popełniali samobójstwa....- to miejsce było zaznaczone na naszej modlitewnej mapie, jako pole szczególnej walki duchowej. Dlatego  miasteczko studenckie otoczyliśmy wielkim murem modlitwy. Ze zdumieniem odkryliśmy, że Ośrodek powstał tam ,gdzie młodzi ludzie najbardziej potrzebują takiej pomocy.(Obecnie ten ośrodek mieści się w gmachu WSD w Częstochowie i jest komórką diecezjalnego duszpasterstwa rodzin.) Inne owoce to zamknięcie kilku agencji towarzyskich i pubów. Mimo zwiększenia liczby punktów sprzedaży alkoholu, Częstochowa ma najniższy w Polsce wskaźnik spożycia alkoholu na osobę. Radni naszego miasta – członkowie różnych kościelnych ruchów i stowarzyszeń uczestniczą w comiesięcznej Eucharystii o świętość Częstochowy i całego jej regionu. Z ramienia Archidiecezjalnej Rady Ruchów  Stowarzyszeń i Bractw ustanowiono opiekuna duchowego diakonii- ks. Dawida Wróblewskiego. Raz w miesiącu w domu przewodniczącego ARRSiB- Andrzeja Filipskiego spotykamy się na wspólnej modlitwie w intencjach naszego miasta. Na tych spotkaniach podejmujemy również  rozeznanie dalszych kroków, inicjatyw. Współpracujemy w tym z grupą ewangelizacyjną ARRSiB. Chcemy  rozpocząć cykl comiesięcznych audycji poświęconych modlitwie za nasze miasto i diecezję w częstochowskim ,katolickim radiu "Fiat". Chcemy tą drogą zjednoczyć w tym dziele jak najwięcej ludzi dobrej woli, ustawić na "murach" Częstochowy  mnogie zastępy jej duchowych strażników - dałby Bóg - całą armię! Specjalne podziękowania za wsparcie ,zachętę i pomoc w rozeznawaniu i podejmowaniu tych dzieł należą się ks. bp Janowi Wątrobie - opiekunowi Rady Ruchów i Bractw Archidiecezji Częstochowskiej i jej asystentowi kościelnemu ks. Dariuszowi Nowakowi. Odwdzięczyć się nade wszystko możemy oczywiście naszą modlitwą podjętą w sposób szczególny za tych obu gorliwych duszpasterzy naprawdę z głębi naszych serc. Jesteśmy wdzięczni Janowi Pawłowi II za ciągłe wołanie o nową ewangelizację. Ono przez lata nie daje nam spokoju. Bo przecież " biada nam", gdybyśmy poznając miłość Jezusa nie głosili Jego Ewangelii.( 1Kor 9,16). Bo przecież, jeśli my " nie wyjdziemy na dachy", to „kamienie wołać będą”. (Łk 19,40). Zawsze jednak trzeba pamiętać, ze ewangelizacja ma trzy ważne elementy - modlitwę, czyn i znaki mocy Bożego królestwa. A w tej duchowej walce zawsze pierwsi idą zwiadowcy i strażnicy murów, których modlitwa jest potężną bronią. Ona dokonuje cudów... "Miasto, w którym ludzie umierają z głodu albo są bezdomni jest nieludzkie; lecz nieludzkie jest również to miasto, w którym nie jest obecna modlitwa jako ukryte światło."(Jean Danielou SJ)