Miłosierdzie udzielane nam przez Boga i okazywane przez nas samych innym ludziom, porównał ktoś do podwójnych drzwi, które otwierają się i zamykają równocześnie. Na czym polega miłosierdzie?

       Z jednej strony na wyrzeczeniu się sądzenia i potępiania innych – w myślach i słowach, w swoim sercu i w rozmowie z drugimi. Z drugiej zaś – na odpuszczaniu win i czynieniu dobra tym, którzy na to nie zasługują i nie mogą się zrewanżować. Postawa taka czyni nas „wierzycielami” samego Boga. To On jest tym, który odmierzy hojnie i wsypie w zanadrze nasze. Bóg hojny i miłosierny szuka swego podobieństwa w swoich dzieciach. I nie da się prześcignąć w szczodrobliwości.