Historie rodzinne są przedziwne. Są rodziny, które bardzo się kochają, tak bardzo, że poza sobą nie widzą świata, liczy się tylko rodzina, wszystko dla rodziny, cała hierarchia wartości podporządkowana rodzinie. Oni bardzo się kochają, ale nikt poza nimi z tej miłości nie skorzysta. Zamknięci w swoim „rodzinnym” świecie. W takich rodzinach jest też dużo cierpienia, bo prawdziwa miłość obdarza wolnością, tu zaś każda pojedyncza osoba pozbawiona jest swojej autonomii. Są rodziny, w których rodzice wyrzekają się swoich dzieci, dzieci wyrzekają się swoich rodziców, brat wyrzeka się siostry, a siostra brata. Kiedy tylko nadarza się tak możliwość, poszczególni członkowie rodziny zrywają więzy między sobą, żyjąc każdy na własny rachunek.