Poniedziałek, 23 grudnia (Łk 1, 57-66)

Uznać dzieła Boga

Elżbieta pytana o imię dla swego syna, odpowiada, że „będzie miał na imię…”, natomiast Zachariasz mówi „na imię mu…”.

Można pomyśleć, że to niewielka różnica gramatyczna czy stylistyczna, ale w historii Zachariasza, członka rodu kapłańskiego, człowieka pobożnego i zachowującego wszystkie przykazania, wiara, że Bóg działa w historii, wysłuchuje modlitw i działa ku dobru człowieka, musi stopniowo dojrzewać. Pisząc „na imię mu” Zachariasz wyznaje, że Bóg działa w historii, że przekracza ludzkie słabości i ograniczenia, że jego syn jest darem Jego dobroci. A kiedy to wyznaje, jego usta otwierają się i zaczyna wielbić Boga.

Panie, ja także chcę Cię wielbić za wszystko, co czynisz dla człowieka, za twoje dzieła w moim życiu. Daj mi światłe oczy, abym dostrzegał Twą wierność, abym potrafił, jak Zachariasz, uznać, że to od Ciebie pochodzi dobro.

ks. Maciej Warowny, © Edycja Świętego Pawła, 2012

TOP