Wielu współczesnych ludzi dąży do sukcesu, którym może być kariera zawodowa sława lub bogactwo materialne. Dążeniu do tych celów podporządkowują prawie wszystko. Mają zaś paniczny lęk przed nieprzewidzianą zmianą planów, szczególnie zaś przed zagrożeniem zdrowia lub życia. Zapominają niejako, że cierpienie i śmierć wpisane w ludzką egzystencję. Przypomina o tym dzisiejsze czytanie. Według Pisma Świętego śmierć nie jest końcem człowieka. Jest ona przejściem w inny etap życia. Tę prawdę w dzisiejszym czytaniu odkrywa prorok Ezechiel. Obraz zmartwychwstania występujący u tego proroka trzeba pojmować realistycznie. Bóg wyprowadzi zmarłych z szeolu po to, aby mieli udział w Królestwie Bożym. Lecz nowe życie, które teraz stanie się ich udziałem, jak mówi prorok Daniel nie będzie podobne do życia w świecie obecnym, będzie to życie przemienione. W późniejszych Księgach Machabejskich można zobaczyć, że ta nadzieja podtrzymuje męczenników za wiarę. Można ich pozbawić życia doczesnego, lecz Bóg, Ten, który ich stworzył, wskrzesi ich na nowo. Natomiast dla grzeszników nie będzie zmartwychwstania do życia. Od tego czasu nauka o zmartwychwstaniu staje się dobrem wspólnym Izraelitów. Chociaż istnieje u nich sekta saduceuszy, którzy nie przyjmują tej nauki a nawet ją ośmieszają, co widać nawet o wiele później w czasach Jezusa. Faryzeusze jednak gorliwie wyznają prawdę o zmartwychwstaniu. Są wśród nich tacy, którzy interpretują tę naukę w sposób bardzo materialistyczny, ale są także ci, którzy interpretują ją w sposób spirytualistyczny uważając, że dusze zmarłych wyjdą z otchłani powracając do życia, wejdą one do wszechświata przemienionego, do wszechświata przyszłości. Za taką interpretacją później opowie się Jezus. Bóg podejmuje dzieło odrodzenia także wobec nas, dzisiaj. On jest źródłem życia i chce je nam przywracać, abyśmy w konkretnym życiu doświadczali realizacji słów, które wypowiedział przez Ezechiela: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów. Ks. Zbigniew Czerwiński, Lublin